Sztuka renesansu

W okresie renesansu w sztuce zaczęły obowiązywać wzorce klasyczne i naturalizm. Cechowała ją harmonia formy, spokój, statyczność, jasność konstrukcyjna, piękno osiągane poprzez zastosowanie określonych proporcji. Twórczość renesansowa sławiła człowieczeństwo i piękno świata widzialnego, rezygnując ze skrajnie duchowego podejścia do sztuki, jakim charakteryzował się okres średniowiecza. Autorzy nie pozostawali jednak anonimowi, tak jak to było w średniowieczu.

Materiał zawiera scenariusz lekcji dla nauczyciela, cele w języku ucznia; informacje dotyczące: początku sztuki renesansowej w rzeźbie i architekturze, pojęcia kamień milowy, przykładów kamieni milowych malarstwa renesansowego, fresku Masaccia: „Trójca święta” (audiobook); malowideł Kaplicy Sykstyńskiej, dzieła Rafaela Santi: „Madonna Sykstyńska”, szkoły weneckiej, dzieła Tycjana i Giorgione’a: „Koncert Wiejski”, dzieła „Portret małżonków Arnolfinich” van Eycka, 5 ilustracji interaktywnych…

Humanizm. Homo sum, humani nihil a me alienum puto Humanizm – prąd filozoficzny, etyczny i kulturowy odrodzenia, uznający człowieka za najwyższą wartość i podkreślający jego godność., głoszący troskę o pełny rozwój jednostki, jej szczęście i godność w myśl hasła Terencjusza Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce Homo sum, humani nihil a me alienum puto

Leon Battista Alberti z dzieła "Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów" Giorgio Vasariego, 1569, Florencja. "Ksiąg 10 o sztuce budowania" autorstwa Leona Battisty Albertiego stała się biblią architektów renesansu. Znajdowały się tam zasady proporcji oparte na wiedzy starożytnych, również w kwestii kształtowania przyrody.