Runy wikingów

Alfabet runiczny (zwany też alfabetem fuþark) przez stulecia służył ludom germańskim, a następnie nordyckim, które osiedliły się na terenach dzisiejszej Skandynawii. Oprócz funkcji językowych, które znajdują odzwierciedlenie we współczesnym alfabecie, runy spełniały też kluczową rolę w obrzędach magicznych ze względu na symbolikę duchową.

Wikingowie byli grupą wojowników, która wywodziła się z krajów skandynawskich, takich jak Norwegia, Dania i Szwecja w latach 700-1100, znanych także jako epoka wikingów. Wikingowie znani byli ze swoich umiejętności żeglowania i nawigacji, a także długich, potężnych łodzi, drakkarów. Staronordycki rzeczownik viking oznacza wyprawę zamorską. Pojawiał się w inskrypcjach runicznych epoki wikingów i późniejszych pismach ... Czytaj dalej

Nordic runes Polskie znaczenie

Polskie runy wyjaśnione – Winicjusz Kossakowski

Wpis napisany przez Wraz z fanpage’em West Slavs pragniemy wam nieco przybliżyć symbolikę słowiańską i tę, która możecie znaleźć na stronach traktujących o Słowianach. Zapraszamy.…

Runy często nazywane są futharkiem lub futharkiem starszym od pierwszych sześciu liter alfabetu runicznego: Fehu Uruz Þurisaz Ansuz Raido Kenaz. W uszeregowanym porządku starszego futharku znajdują się z 24 runy podstawowe i jedna pusta – w takiej formie obowiązywał na większości obszarów podporządkowanych dominacji Germanów. Futhark jest podzielony na trzy grupy zawierające osiem następujących po sobie run. Każda z tych grup pierwotnie nosiła nazwę Aett (Aettir) Jest to islandzkie słowo…